|| [19.v.] filius, maxime vero quod cum facturum se regem pollicebatur, si consensum praestitisset, ut rex Thomas eius pater interficiatur. Ita cum pater exercitum duceret, noctu ab utroque insidiose interficitur. Confestim filius ab exercitu in regem eligitur, metu potissimum patrui, nam multa fingebant; nihil scilicet ipsis de regis nece compertum esse, sed hostili manu occisum. Rex itaque electus paternas amicitias relinquens Turchi partes sequitur. At ille, quamquam ferus et barbarus, tamen horum impietate ac immanitate cognita ad se vocatus statim capit de ambobusque poenam sumit. Nam filium in conspectu suo excorciari iussit, tergora diripuit costis et viscera nudavit; eius patruum veru affixum, viventem ac sentientem assari, || [20.r.] tanquam escam et cibum hominibus futurum. Lodo. Nusquam legisse videor tam abominabile facinus, nisi fortasse Servii Tullii Romani regis sexti filia Tullia comparari huic merito potest, quae virum suum Tarquinium Superbum in parentis necem solicitavit et per interfecti patris iacens cadaver carpento vehi non verita est, unde et vicus ille Romae Sceleratus dictus est. Quam ob rem pietatis genus fuit in talia monstra crudelitatem exercere. Sig, Ex eo tempore sub Turchorum ditione fuerat Bosthena. Rex ergo noster Iaiiciam, quae regia civitas est illius regni, vi expugnat. Praefectus autem huic oppido et arci erat Monatrigbegus, potentissimus apud Turchum, veluti regulus quidam, qui cum in arce obsideretur || [20.v.]

|| [19.v.] mert azt ígérte, hogy királylyá teszi, ha atyja, Tamás király meggyilkolásába beléegyezik. Ekként atyját, midőn a sereget vezérlené, a két árúló éjjel lesvetve megöli. A fiút legott királylyá teszi a sereg, főleg nagybátyjától tartva, mert sok mindent koholtak, tudnillik hogy a király megöletéséről semmi tudomások nincs, hanem őt ellenséges kéz ejtette el. A megválasztott király tehát atyja szövetségeseivel felhagyva a török pártjára áll. Hanem ez, bármi nyers és műveletlen, mindamellett azoknak irtózatos gonosztettéről értesűlve, magához hívatván, rögtön elfogatja s mindkettőt megfenyíttetti; mert a fiút, szemeláttára megnyúzatja, bordairól lehántva a bőrt, belső részeit lemezetleníti; nagybátyját nyársba vonatva, elevent és érezőt megsütteti, || [20.r.] mintha emberek táplálatára szánt étek leendene. Ludovicus. Ily iszonyú tettről nem emlékezem hogy valaha olvastam volna, hacsak netalán Servius Tullius, hatodik római király leányát Tulliát hasonlíthatnók méltán hozzá, aki férjét, Tarquinius Superbust, atyja meggyilkolására ösztönözte, s megölt szülője fekvő holt-testén keresztűl hajtatni kocsiijával nem iszonyodott; honnan Rómának az az útczája „megfertőztetett”-nek (vicus sceleratus) is neveztetett. Ezért egy neme volt a nemeslelkűségnek, ily szörnyetegekkel ádáz módon bánni el. Zsigmond. Azon idő óta török uralom alatt állt Bosnyákország. Királyunk tehát Jajcát, ez ország székvárosát, ostrommal beveszi. Azonban e város és vár parancsnoka Monatrig bég volt, majdnem fejedelmi hatalommal bíró vezér a töröknél, ki a várban ostrom alá fogatván, || [20.v.]