|| [17.v.] moverentur. Honos enim, ut inquit Cicero, alit artes omnesque ad res magnas et praeclara studia gloria incenduntur. Unde et Cocliae virgini equestris statu in Capitolio posita, quod a Porsennae castris Thyberim fluvium traiicendo Romam redierat. Sig. Captus etiam in eo praelio dux fuit, cuiusdam tamen praefecti nostri perfidia, qui Verezes dicebatur, salvus evasit, quam ob rem confecto postmodum bello perfidiae poenas dedit capite obtruncatus. Lodo. Punienda gravissime ac severissime castiganda perfidia. Nam et Tullus Hostilius tertius Romanorum rex de Metio Suffetio Albanorum duce acerbissimum supplicium sumpsit, quem on diversa quadrigae distraxerunt raptataque sunt eius viscera, quia cum se Romanis || [18.r.] amicum simularet, ad Fidenates re vera inclinabat. Sig. Quid loquar de victoria illa sub Chermesina civitate habita, quae per incendium capta fuit, ex qua Boemi regis filius Victorinus fugiens in Nezela urbe, ad quam cum admodum paucis sese contulerat, deprehensus est? Lodo. Non minus laudis ex hac captivitate meruit, quam Africanus ex capto Siphace, aut Paulus Aemilius de Macedoniae rege Perse in triumphum ducto. Sig. Adde aliam Nitriensem adversus Casmirum Poloniae regis filium, quem tandem ad ultimam desperationem deductum relicto exercitu cum paucissimis quibusdam fugam facere coegit. Capta deinde civitate Nitra sub eius iugum pervenerunt. Fuit autem || [18.v.]

|| [17.v.] lelkesítsen. Mert a köztisztelet, úgymond Cicero, éleszti a művészetet, s a dicsőség mindenkit nagy tettekre s magas törekvésekre gyúlaszt. Ezért emeltek lovagszobrot a Capitoliumban egy hölgynek, Coeliának, ki Porsenna táborából, átkelve a Tiberis vizén, Rómába visszajött. Zsigmond. Azon csatában a vezér is elfogatott, hanem egy Verezes (?) nevű hadnagyunk árúlása folytán megmenekűlt, amiért utóbb a háború befejeztével, megadta hűtlensége árát, fejével lakolt. Ludovicus. Az árúlást irgalom nélkűl kell büntetni s kérlelhetetlenűl fenyíteni; miként Tullus Hostilius, Rómának harmadik királya is ádáz halállal lakoltatá Metius Suffetiust, az albánok vezérét: négy lóval tépette szét, s belső részeit kiszaggattatá, mert a rómaiak || [18.r.] barátjának színlelvén magát, valójában a fidenaeiekhez szított. Zsigmond. Mit mondjak ama Chermesina (Kremsier) város mellett vívott diadalról. A város felgyújtatván, megadta magát, s a cseh király fia Victorin kiszökvén, Veszela városban, hová parányi kiséretével menekűlt, elfogatott. Ludovicus. Nem kisebb dicsőségére vált ez elfogatás, mint midőn Africanus Siphaxot rabbá tevé, vagy mikor Paulus Aemilius Perseust, Macedonia királyát diadalban hozta magával. Zsigmond. Adj ehez egy mást, Nyitra mellett Kázmér, a lengyel király fia ellen, kit aztán, végső kétségbe ejtve, egy-két kísérővel, megfutamlani kényszerített, seregét ott hagyva, mely utóbb bevétetvén Nyitra városa, megadá magát. Az a || [18.v.]