|| [16.v.] tantoque apparatu in eam urbem ingressus est, quanto antea nullus. Lodo. Summa regis humanitas et clementia hoc pacto indicatur, nam et Q. Flaminio nostro in Macedonia, et Caesari in Gallia, et Cn. Pompeio in Asia civitates se sponte debebant tamquam meliores benignioresque dominos habiturae. Sig. Secuta est non minus gloriosa victoria in Modavia contra vaivodam Stephanum, ubi adversum quadraginta hostium millia cum duodecim millibus manum conseruit caesaque praelio sunt hostium millia quindecim. Non tamen ea pugna nostris incruenta, qui insigne detrimentum acceperunt ex obitu strenuissimi viri Ioannis illius Dorolezi, qui cum fortiter dimicando deforme in facie vulnus accepisset, supervivere || [17.r.] amplius indignum putavit atque in confertissimas hostium turbas irripuit ibique postea mortuus inventus. Huius viri virtus et gloria demonstrantur abunde in palatio regis Ungarici, ubi eo habitu et armaturae genere, quo tunc pugnaverat, nobilissime depictus apparet. Lodo. Gratitudo magna vestri regis ostenditur, qui omni ratione conservare eorum memoriam studeat, qui pro eius dignitate sanguinem ipsum et extremum spiritum profundere non dubitarunt. Nam et Romani veteres fortibus viris, qui rem publicam adiuvissent, ornassent, ampflicassent, imagines, statutas, triumphales arcus erigere consueverant, ut et virtuti debitum praemium persolveretur, et caeteri ad tutandam rem publicam exemplo || [10.v.]

|| [16.v.] s oly pompával vonúlt be azon városba, miként előtte senki. Ludovicus. Mind ez a király magas és kegyelmes jellemét mutatja, mert a mi Quintus Flaminiusunknak is Macedoniában, a Caesárnak Galliában, és Cneius Pompejusnak Azsiában önkényt hódoltak meg a városok, tudván hogy jobb és kegyesb uraik lesznek. Zsigmond. Ezt egy nem kevésbé fényes diadal követte Moldvában, István vajda ellen, hol negyven ezernyi ellenséget tizenkét ezerből álló sereggel támadott meg, s e csatában tizenöt ezer ellenség hullott el. De a mieinkre nézve sem volt vésztelen e harcz, nagy veszteséget szenvedvén ama jeles férfiú Daróczi (Dorotczi) János halála által, ki hős vívás közben éktelen sebet kapván arczán, tovább élni || [17.r.] nem tartá érdemesnek, s az ellenség legsűrűbbb rendei közé törve, ott később halva találtatott. E férfiú hős tettét és dicsőségét nyilván láthatni a magyar királyipalotában, hol oly öltözet- és fegyverzetben mint akkor harczola, művészi festvényben látható. Ludovicus. Mutatja ez, mennyire háládatos a ti királyotok, miután azoknak emlékezetét, kik az ő méltóságaért vérök- s életökkel áldozni nem haboztak, minden módon fentartani ügyekszik. Mert a régi rómaiak is, azon jeles férfiak tiszteletére, kik a közügyet segélték, díszesíték s gyarapíták, képeket, szobrokat s diadalíveket szoktak volt emelni, hogy mind az erény megnyerje méltó jutalmát, mind hogy a példa másokat a közállam védelmére || [17.v.]


Corvin Mátyás, Magyarország 34. királya

Mausoleum Regni Apostolici Regum et Ducum, Nürnberg 1664, p. 316. MTAK, Ráth 1249.